Akademik Veri Yönetim Sistemi
Tezin Türü: Yüksek Lisans
Tezin Yürütüldüğü Kurum: Yıldız Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sanat Ve Tasarım Anasanat Dalı, Türkiye
Tezin Onay Tarihi: 2025
Tezin Dili: Türkçe
Öğrenci: SERKAN AŞANEL
Danışman: Bekir Şahin Baloğlu
Açık Arşiv Koleksiyonu: AVESİS Açık Erişim Koleksiyonu
Özet:
Literatür incelendiğinde, araştırmacıların birçoğunun günümüzde yaşanan bu dönemi “dijital çağ” olarak isimlendirdikleri görülmektedir. Yaşanan dijital çağ, birçok mesleği ve çalışma biçimini etkilediği gibi, müzik alanını da etkilemiştir. Çalışma öncesi şu hipotezlerden hareket edilmiştir: Müzik üretimi, profesyonel stüdyolardan bireysel çalışma alanlarına taşınarak teknik anlamda özgürlük ve esnek çalışma imkânı sunmuştur. Ancak bu durum, sanatsal üretimin önemli unsurlarından olan yaratıcı etkileşimleri ve kolektif üretim süreçlerini zayıflatmıştır. Bu nedenle çalışmada öncelikle literatür taraması yapılarak insanlığın gelişim evreleri ele alınarak dijital çağa nasıl ulaşıldığına kısaca değinilmiştir.. "Bacasız endüstri" olarak nitelendirilebilecek müzik sektöründeki dijital dönüşüm adımları kronolojik bir şekilde aktarılmış ve bu sürecin müziğe kattığı artılar ile eksilere değinilmiştir. Araştırmanın ana odağını kayıt müzisyenlerinin bu değişimden nasıl etkilendiği oluşturmaktadır. Durumun tespiti için hem hala çalışmakta olan kayıt müzisyenlerine anket düzenlenmiş, hem de konu ile ilgili çeşitli kaynaklara başvurulmuştur. Araştırma sırasında ve sonrasında görülmüştür ki; dijital teknolojilerin sağladığı imkânlar sayesinde kayıt süreçleri, geleneksel stüdyolardan ev ortamlarına kaymış; bu da müzisyenlere hem teknik esneklik hem de zaman konusunda büyük bir rahatlık getirmiştir. Film müzikleri, reklam müzikleri ve dizi müzikleri gibi alanlarda, internet üzerinden paylaşılan ses dosyaları, prodüksiyon sürecini hızlandırmış ve coğrafi sınırları neredeyse ortadan kaldırmıştır. Ancak bu bireysel çalışma modeli, yaratıcılığın temel taşlarından biri olan yüz yüze iletişimi ve sanatsal iş birliğini ciddi ölçüde sınırlamaktadır. Müzisyenlerin yalnızlaşması, üretilen içeriklerin mekanikleşmesine ve monoton bir karakter kazanmasına yol açmaktadır. Çalışmada, tüm bu dönüşümün liberal ekonominin bir yansıması olduğu sonucuna varılmıştır.