Biyopolimer esaslı karışık matris membranların hazırlanması ve gaz geçirgenlik özellikleri


Tezin Türü: Yüksek Lisans

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Yıldız Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2023

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: ÖZLEM YERCİ

Danışman: Sennur Deniz

Özet:

Günümüzde, gaz karışımlarından H2 ve CO2’in ayrılmasında membran teknolojilerinin kullanımına olan ilgi ve çalışmalar hızla artmaktadır. Çalışmaların çoğunun amacı ayrılmak istenen gaza yüksek seçicilik ve geçirgenlik gösteren yeni ve özellikle biyobozunur polimer matrisli membran materyallerinin ve yapılarının geliştirilmesidir. Bu tez çalışmasında, polimer matris olarak poli (laktik asit) (PLA) ve polikaprolakton (PCL) biyobozunur polimerleri tercih edilmiştir. Polimer-çözücü etkileşiminden dolayı membran morfolojisine, mekanik dayanımına ve gaz geçirgenliğine etkisini incelemek amacıyla iki farklı çözücü kullanılarak kloroform ile PLA-K ve diklorometan ile PLA-D esaslı membranlar hazırlanmıştır. Membranların H2 geçirgenliği özelliğini belirlemek ve geçirgenlik değerini arttırmak amacıyla PLA membran matrisine nano boyutlu katkı maddeleri eklenerek PLA esaslı karışık matris membranlar hazırlanmıştır. Polimer zincirlerinin yerleşimi ve nanopartiküller ile etkileşimini iyileştirmek amacıyla polietilen glikol (PEG) katkı maddesi olarak eklenmiştir ve gaz geçirgenliğine etkisi araştırılmıştır. PLA esaslı membranların gaz ayırma özelliklerini ve  performansını arttırmak amacıyla iki farklı bakır esaslı MOF (CuMOF ve CuMOF@GO) nanokristalleri sentezlenmiştir ve polimer matrise eklenerek PLA/CuMOF ve PLA/CuMOF@GO karışık matris membranlar hazırlanmıştır. CuMOF yapılarının karışık matris membranların gaz ayırma özelliklerine ve morfolojisine etkileri araştırılmıştır. İki farklı biyobozunur polimerin gaz geçirgenlik özelliklerini incelemek amacıyla PLA/PCL karışım membranları hazırlanmıştır. Tüm membranların hidrojen, azot, metan ve karbon dioksit gazları için geçirgenlik ölçümleri yapılarak geçirgenlik parametreleri ölçülmüştür ve seçicilikleri hesaplanmıştır. Gaz geçirgenlik ölçümleri, sabit 3 bar besleme basıncı ve 35 °C sabit sıcaklıkta gerçekleştirilmiştir. PLA polimer zincirleri ile CuMOF nanokristalleri arasında etkileşimin, eklenen PEG katkısının ve membran hazırlamada kullanılan çözücülerin membranların gaz ayırma özelliklerine etkileri araştırılmıştır. Membranların morfolojileri ve CuMOF yapılarının karakterizasyonu FTIR, XRD, SEM ve BET analizleri ile yapılmıştır. PLA membranlarının H2 geçirgenlikleri CuMOF içeren membranlarda %63,95 azalırken, CO2 geçirgenlikleri %199,48 oranında artmıştır. Çözücü olarak diklorometan ile hazırlanan membranların H2 geçirgenliklerinin kloroform ile hazırlanan membrana göre daha yüksek olduğu anlaşılmıştır. PLA ve PCL membranların H2 ve CO2 ayırmada kullanım potansiyeline sahip olduğu belirlenmiştir.