Kristal yapıları ve sahip oldukları güçlü metalik bağlar sayesinde metal ve metal alaşımlarının implant malzemesi olarak kullanım oranı yüksektir. Ancak uzun senelerdir kullanılan kalıcı metalik biyomalzemeler, toksik etkiler ve kemik ile çok farklı olan mekanik özellikleri gibi birtakım dezavantajlara sahiptirler.
Bu çalışmanın amacı, biyopolimer (kitosan) kaplamalı biybozunur magnezyum-alümintum-çinko (Mg-Al-Zn) alaşımlarından, antimikrobiyal implant geliştirilmesi yoluyla kalıcı implantların dezavantajların büyük bir çoğunluğunun ortadan kaldırılmasıdır.

Biyouyumlu ve biyobozunur metalik iskelet (Mg-Al-Zn alaşımı), günümüzde kullanılan implant malzemelerin olası negatif etkilerinin ortadan kalkmasını sağlayacak ve biyobozunur yapısı sayesinde ikincil bir cerrahi operasyon ile çıkarılması gerekmeyecektir. Ayrıca alaşımın bileşenlerinden Zn, antibakteriyel özellik göstermekte ve ana bileşen Mg ise insan vücudunda birçok metabolik faaliyette kullanılmaktadır. Tasarımda kullanılacak olan FDA (Food and Drug Administration) tarafından onaylanmış biyopolimer olan kitosan magnezyum alaşımının bozunma hızını azaltmakla beraber, aynı zamanda kendiliğinden antibakteriyel ve antifungal özellikte olması sebebiyle, olası enfeksiyonların da önüne geçecektir.

Bu çalışmada, yukarıdaki durumlar göz önünde bulundurularak Al ve Zn alaşımlı AZ91 magnezyum alaşımı, implantın bozunma hızını geciktirmek ve esas antimikrobiyel etki sağlayabilmek amacıyla ise düşük molekül ağırlıklı kitosan polimeri kullanılmıştır. Bu alaşımda Al korozyon dayanımı ve sertlik sağlarken, Zn’nun ise antibakteriyel etkiye destek vermesi beklenmektedir. Magnezyum alaşımı kaplamalı ve kaplamasız olarak özel hazırlanmış pH 7.4 olarak ayarlanan bir yapay vücut sıvısı (simulated body fluid, SBF) içerisine daldırılmıştır. Magnezyum alaşımlı numuneler 3x3x1 cm olarak boyutlandırılıp ardından 400-600-1200 gritlik kağıtlarda optimum yüzey pürüzsüzlüğünü elde etmek amacıyla zımparalanmıştır. Ardından hazırlanan numuneler %1-%3- %5 olmak üzere daldırma kaplama yöntemi kullanılarak 3 farklı konsantrasyondaki kitosan ile kaplanmıştır. Sonrasında bir kaplamasız ve üç kaplamalı olmak üzere 4 magnezyum numunesi Taş’ın formülüne göre hazırlanmış olan SBF içerisinde daldırılmıştır ve 1, 2, 3, 7, 14, 21, 28 günlük periyotlarda ölçümler alınmıştır. Bahsedilen günlerde alınan ölçümlerle korozyon hızı, ağırlık kaybı ve ICP-OES test yöntemleriyle, antimikrobiyal etkisi ise Broth Mikrodilasyon yöntemiyle belirlenmiştir.