Bu çalışma, AMO (Yetenek-Motivasyon-Fırsat) teorisine dayanarak, yeşil insan kaynakları yönetimi ve kurumsal sürdürülebilirlik arasındaki ilişkide banka türünün düzenleyici rolünü incelemektedir. Araştırmada hem nicel hem de nitel yöntemler kullanılmıştır. Hem kamu hem de özel bankalardan veri toplamak amacıyla 5'li Likert tipi anket kullanılmıştır. Araştırmanın örneklemini bankacılık sektöründe çeşitli görevlerde bulunan katılımcılar oluşturmuştur. Ankete toplam 151 katılımcı yanıt vermiştir. Anket verileri IBM SPSS İstatistik 26.0 ve PROCESS Macro (Çalışma 1) kullanılarak analiz edilmiş ve yorumlanmıştır. Nicel çalışmayı desteklemek amacıyla aynı bankaların sürdürülebilirlik raporları kodlanarak içerik analizi yapılmıştır. Bulgular, kurumsal özelliklerine göre bazı farklılıklar olsa da, hem özel hem de kamu bankalarının GHRM girişimlerini uygulamaktan yararlanabileceğini göstermiştir.
This study examines the moderating role of bank type in the relationship between green human resource management and corporate sustainability, based on the AMO (Ability-Motivation-Opportunity) theory. Both quantitative and qualitative methods were adopted in the study. A 5-point Likert-type questionnaire was used to collect data from both public and private banks. The study's sample consisted of participants holding various positions in the banking sector. A total of 151 participants responded to the questionnaire. The survey data were analyzed and interpreted using IBM SPSS Statistics 26.0 and PROCESS Macro (Study 1). To support the quantitative study, content analysis was conducted by coding the sustainability reports of the same banks. The findings suggest that both private and public banks can benefit from implementing GHRM initiatives, albeit with some differences based on their organizational characteristics.
