Hece, Ankara, 2004
Çalışma
dört bölümden meydana gelmektedir. Birinci bölüm, Kierkegaard’ın, varoluş alanları felsefesi ile felsefi söylemde bir
dönüşüm ve başkalaşım meydana getirdiği savı üzerine oturacaktır. Bu
dönüşüm ve başkalaşım iki aşamada gerçekleşir. İlk aşamada geleneksel
felsefedeki özün (essence) yerini varoluşun (existence) almasıyla felsefi
söylem içerik olarak değişime uğrar, ikinci aşamada içerikteki dönüşüm
beraberinde biçimsel dönüşümü getirir. Varoluş alanlarında felsefi söylemin
biçimsel dönüşümü, felsefenin sanatsal bir ifade biçimine kavuşması şeklinde
ortaya çıkar. Böylece felsefi dil, salt spekülatif olmaktan çıkarak edebi ve
sanatsal bir nitelik kazanır. Birinci bölümde yer alan söylem incelemesi,
benlik ve varoluş konularına bir giriş olarak da değerlendirilebilir.