IDIL SANAT VE DIL DERGISI, vol.12, no.112, pp.1979-2003, 2023 (Peer-Reviewed Journal)
Bu çalışma, İstanbul'un sayfiye kültürünün tarihsel ve sosyo-kültürel boyutlarını detaylı bir şekilde ele almakta ve bu olgunun
İstanbulluların sosyal, kültürel ve ekonomik yaşamlarına olan etkilerini incelemektedir. Sayfiye, sadece mekânsal bir kavram
olmanın ötesinde, belirli bir yaşam biçimi, sosyal statü göstergesi ve kültürel bir olgu olarak değerlendirilmektedir. Araştırma,
Osmanlı İmparatorluğu döneminden Cumhuriyet dönemine kadar olan süreçte, bu kültürün nasıl evrildiğini ve toplumsal
sınıflar, ekonomik imkânlar ve kültürel pratiklerle olan etkileşimini detaylı bir şekilde irdelenmektedir. Sayfiye olgusunun
bireylerin sosyal hayatları ve kültürel kimlikleri üzerindeki etkileri vurgulanmakta, bu kültürün İstanbul'un genelinde yaygın
bir yaşam biçimi olduğu ve toplumsal yaşamın vazgeçilmez bir parçası haline geldiği ortaya konmaktadır. Araştırmada, sayfiye
kültürünün sosyal ve kültürel yönleri üzerinde durulmakta ve turizm-sayfiye ilişkisi ile İstanbul'daki sayfiye olgusuna ilişkin
terminoloji ele alınmaktadır. Bu kapsamlı inceleme, sayfiye kültürünün İstanbul'da nasıl bir sosyal statü göstergesi haline
geldiğini, çeşitli toplumsal grupların bu mekânlara erişimdeki farklılıklarını ve ekonomik ile kültürel yaşam üzerindeki
etkilerini gözler önüne sermektedir. Sayfiye yaşamının, bireyler için bir kaçış noktası, dinlenme ve yenilenme alanı olarak işlev
gördüğü, bu kültürün şehrin sosyal ve kültürel dokusuna nasıl derinlemesine işlediği anlatılmaktadır. Sonuç olarak, bu makale,
sayfiye kültürünün İstanbul'da nasıl özgün bir yere sahip olduğunu ve İstanbullular için ne anlam ifade ettiğini derinlemesine
inceler. İstanbul'un sosyal, kültürel ve ekonomik yaşamındaki yerini ve önemini aydınlatırken, bu kültürel mirasın modern
şehir yaşamıyla nasıl iç içe geçtiğini ve yeni nesillere nasıl aktarıldığını da irdeler.