Türkiye’deki konut stokunun önemli bir kısmı afet riski, konfor koşullarından memnuniyetsizlik ve sosyolojik problemlerden dolayı dönüşüme ihtiyaç duymaktadır. Bunun yanı sıra 2003 yılından sonra inşaat sektörüne dayalı ekonomik büyüme politikalarının benimsenmesiyle kentsel dönüşüm faaliyetleri hızlanmıştır. Ancak kentsel dönüşüm uygulamalarının çıktı ürünlerinde de farklı konut sorunları meydana gelmesi sebebiyle bu dönemin konut politikarının da sorgulanmasının gerekliliği ortaya çıkmıştır. Türkiye’de 1950’li yıllarda başlayan konut sorunu günümüzde hala devam etmektedir. Bu çalışmanın ele aldığı problem ülkemizde konut sorununun çözümüne yönelik politikaların üretilemiyor olmasıdır. Cumhuriyet Dönemi’nden günümüze ortaya çıkan konut sorununun dönemler bağlamında ele alınması ve yine dönemler bağlamında ortaya konulan konut politikalarının incelenerek eleştirel bir bakış açısının ortaya konulması bu çalışmanın amacıdır.

Bu çalışma kavramsal çerçevenin literatür taraması, kalkınma planlarında “konut” başlığının incelenmesi ve dönemlerin eleştirel bakış açısıyla ele alınması üzerine kuruludur. Bu bağlamda cumhuriyetin ilanından günümüze kadar olan süreç siyasal politikalar bağlamında 5 döneme ayrılmıştır. Öncelikle ayrı ayrı dönemlerin ekonomi politiği ortaya konulmuş, ardından ilgili dönemde üretilen konut politikaları incelenmiştir. Daha sonra üretilen politikalara eleştirel yaklaşılmış ve konut sorununun dönemsel sebepleri ortaya konulmuştur.

1923-2019 yılları arasındaki süreçte üretilen konut politikalarının dönemsel bağlamda ortaya konulması ve bu politikaların dönemin konut sorunlarına neden çözüm getirmediğinin eleştirisi bu çalışmanın literatüre özgün katkısıdır.