Akademik Veri Yönetim Sistemi
ICANAS - 38, Ankara, Türkiye, 10 - 15 Eylül 2007, ss.383-404
Platon’un Sempozyum diyalogu, güzellik ve sevgi konusu üzerine
yazılmış ilk ve en önemli çalışmalardan biridir. Platon bu diyaloğunda
güzelliğin ve sevginin kaynağını araştırmış ve insan var oluşu üzerindeki
büyük etkilerinden söz etmiştir. Buna göre insan, güzelliğe ve sevgiye
eğilimli bir doğaya sahiptir. Sevginin kılavuzluğuna giren kişi göreli
güzellikten başlayan bir var oluşsal aşamalar sistemi içine girer. Göreli
güzellikten düşünce güzelliğine, düşünce güzelliğinden davranış
güzelliğine, davranış güzelliğinden bilgi güzelliğine, oradan mutlak
güzelliğe geçerken, sevginin büyük gücü ile kendini de güzelleştirir, eğitir
ve terbiye eder. Bu çabası, aslında ölümsüzlük isteğinin bir ifadesi olarak
ortaya çıkar. Benzer bir yaşantı, Fuzulî’nin Leylâ ve Mecnun mesnevîsinde
de görülür. Orada da, göreli güzellikten mutlak güzelliğe doğru gelişen
bir sevgi deneyiminden ve bu deneyimin kişiye kazandırdığı erdemlerden
söz edilir. “Bir Güzellik ve Sevgi Felsefesi” başlığını taşıyan bu bildiride,
Platon’un Şölen diyalogu ile Fuzuli’nin Leylâ ve Mecnun mesnevîsi
karşılaştırılacak, iki sevgi deneyimi arasındaki benzerlik ve farklılar
üzerinde durulacaktır.