19. Uluslararası Sınıf Öğretmenliği Eğitimi Sempozyumu, Şanlıurfa, Türkiye, 12 - 14 Kasım 2021, ss.534-535
2019 yılında Çin’in Hubei eyaletine bağlı Vuhan şehrinde ortaya çıkan ve kısa zamanda tüm Dünya’yı etkisini altına alan ve pek çok ölüme yol açan COVID-19 pandemisi, Türkiye’yi de önemli ölçüde etkilemiştir. Ülkenin her alanında pandeminin neden olduğu etkiler gözlenmiştir: Ekonomik anlamda sıkıntılar yaşanırken, birçok sektörde işyerleri kapanmak zorunda kalmış ve insanların yaşam biçimleri de farklılaşmıştır. Tüm ülkelerde olduğu gibi ülkemizde de bazı tedbirler alınmıştır. Pandemi sürecinde UNESCO (Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü)’nun 2020 raporuna göre tüm Dünya’da yaklaşık 1,6 milyar öğrencinin eğitim-öğretim faaliyetleri kesintiye uğramıştır. Ülkemizde de eğitim kurumları Mart 2020 tarihinde yüz yüze eğitime ara vermiş ve Eylül 2021’e kadar yaklaşık 17 ay boyunca kapalı kalmıştır. Uzaktan eğitim sürecinde yaklaşık 25 milyon öğrenci eğitim kurumlarından uzak kalmıştır. Öğrencilerin alışık olmadıkları bir eğitim modeli ile eğitim faaliyetleri sürdürülmüştür. Uzun bir süre eğitimine evlerinde devam eden öğrenciler bu süreçte teknolojik imkânsızlıklar, motivasyon kaybı, ailenin ilgisizliği gibi nedenlerle eğitimlere devam etmekte zorlanmıştır. Ayrıca öğrenciler arasındaki sosyal etkileşim de zayıflamıştır. COVID-19 aşısının uygulamasıyla birlikte yüz yüze eğitim-öğretim faaliyetleri de başlamıştır. Ancak öğrencilerin okula dönüşü ve yeniden okul ortamına uyum süreçlerinde bazı problemlerle karşılaşılmıştır. Bu araştırmada öğretmen görüşlerine göre pandemi sonrası başlayan yüz yüze eğitimde öğrencilerin karşılaştığı pandemi kaynaklı problemlerin tespiti amaçlanmıştır. Okula uyum anlamında karşılaşılacak her problemin tespiti ileride yaşanabilecek sorunları anlamak açısından önemlidir. Araştırmada bir nitel araştırma yöntemi olan yarı yapılandırılmış görüşme tekniği kullanılacaktır. Araştırmanın çalışma evrenini İstanbul ili Esenler ve Zeytinburnu ilçelerindeki devlet okullarında çalışan sınıf öğretmenleri oluşturmaktadır. Bu evrenden kolay ulaşılabilir örnekleme yöntemi kullanılarak seçilen sınıf öğretmenleri ile araştırma yürütülecektir. Elde edilen veriler içerik analizi yöntemi kullanılarak analiz edilecektir.
Anahtar Kelimeler; İlkokul öğrencileri, COVID-19 pandemisi, Okula Uyum.
The COVID-19 pandemic, which emerged in the city of Wuhan, in the Hubei province of China in 2019, affected the whole world in a short time and caused many deaths, also significantly affected Turkey. The effects of the pandemic have been observed in all areas of the country. While there were economic difficulties, workplaces in many sectors had to shutdown and people's lifestyles changed quiet a lot. As in all countries, strict precautions have been taken and quarantines have been implemented in our country. In this process, according to the 2020 report of UNESCO (United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization), the educational activities of approximately 1.6 billion students all over the world have been interrupted. In our country, educational institutions suspended face-to-face education in March 2020 and remained closed for about 17 months until September 2021. During the distance education process, approximately 25 million students have been away from educational institutions. Educational activities of the students were continued with an education model that they were not accustomed to. Students, who continued their education at home for a long time, had difficulties in continuing their education due to technological impossibilities, loss of motivation and indifference of the family. In addition, the social interaction between students has weakened. With the implementation of the COVID-19 vaccine, face-to-face education activities have also started. However, some problems were encountered in the process of returning to school and adapting to the school environment. In this study, it was aimed to determine the pandemic-related problems faced by students in face-to-face education that started after the pandemic, according to teacher opinions. It is important to determine every problem that will be encountered in terms of adaptation to school in order to understand the problems that may occur in the future. Semi-structured interview technique, which is a qualitative research method, will be used in the research. The study population of the research consists of classroom teachers working in public schools in Esenler and Zeytinburnu districts of Istanbul. The research will be conducted with the classroom teachers selected from this universe by using the easily accessible sampling method. The obtained data will be analyzed using the content analysis method.
Keywords; Primary school students, COVID-19 pandemic, Adaptation to School.