Akademik Veri Yönetim Sistemi
Social Sciences Studies Journal, cilt.5, ss.2189-2199, 2019 (Hakemli Dergi)
Kurumlar, nüfusun ya da toplumun düzenini sağlayan, sistemli tekrarlardan oluşan ancak bireyin eylemlerini de
sistematize eden yapılardır. Bu nedenle de sosyal bilimler için temel araştırma konularından biridir. Kurumlar,
tekrarlanan bir eylem olarak alışkanlığı, topluluğun üyeleri tarafından paylaşılan geleneği ve sosyal mutabakatı
sağlayan görenekleri içinde barındırır ve bunlar, kurumları şekillendirir. Kurumsallık sosyal bilimler, iktisat ve siyaset
bilimi, sosyoloji, psikoloji ve antropoloji gibi birçok disiplinde geniş tanımı olan bir kavramdır. Kurumlardaki,
yapılanmaları ve dönüşümleri çözümlemek, bugün içinde bulunduğumuz çağdaş sanat ortamının yapı taşlarından olan
kurumların hangi faaliyetleri neden yaptıklarını, geçirdikleri değişimlerin ve gelecekte neye evrilebileceklerinin
anlaşılması bakımından önem teşkil etmektedir.
Makale, çağdaş sanat kurumlarının faatliyetleri ve yeni kurumsalcılık arasındaki ilişkiye dair araştırmaları sanatın
kurumsallaşmasından bu yana tarihsel bir bakışla literatür taraması yöntemi ile incelemeyi amaçlamaktadır. Makale,
çağdaş sanat ile ilişkili olarak kurumsal eleştirinin öznesi olan sanat kurumlarından eleştiri kurumuna dönüşen çağdaş
sanat kurumlarının radikalleşen rolü ve işlevlerine ve yeni kurumsalcılık teorisi ile benzer yönelimler sergileyen
çağdaş sanat kurumlarına yönelik yaklaşımları sunmaktadır. Çalışma kapsamında, sanatın kurumlaşma süreci, sanat
pratiklerinde kurumsal hegemonyaya karşı kurumsal eleştirinin görülmeye başlanma süreci, kurumsal eleştirinin
kurumlarda yer bulmaya süreci ve bu pratiklerle beraber dönüşen çağdaş sanat kurumlarının faaliyetlerine yönelik
incelemeler yapılmıştır. Bu çalışma sonucunda, yeni kurumsalcılık teorisinin çağdaş sanat kurumlarında küratöryel
niyetlerle ve çağdaş sanat kurumlarının deneysel, radikal, araştırmacı ve eleştirel yapılarıyla görünür oldukları tespit
edilmiştir.
Institutions are the structures that consist of systemic repetitions, which regulate the population or society, but also systematize the actions of the individual. Therefore, it is one of the main research topics for social sciences. The institutions include the habit as a repeated action, the traditions shared by the members of the community and the traditions that provide social reconciliation, and they shape the institutions. Institutionalism is a concept with broad definition in many disciplines such as social sciences, economics and political science, sociology, psychology and anthropology. Analyzing the structures and transformations in institutions is important for understanding the activities of the institutions which are the building blocks of the contemporary art environment in which we are today and why they are doing, what changes they have and how they can evolve in the future.
The article aims to examine the researches on the relationship between contemporary art institutions and the new
institutionalism from a historical perspective since the institutionalization of art. This paper presents the approaches of
contemporary art institutions, which are the subject of institutional criticism, in relation to contemporary art, which
have turned into criticism institutions, and these approaches that exhibit similar orientations with the theory of new
institutionalism. Within the scope of the study, the institutionalization process of the art, institutional criticism against
institutional hegemony in art practices, the beginning of institutional criticism in institutions and the modern art
institutions that are transformed with these practices are examined. As a result of the study, it is determined that the
new institutionalism theory is visible with the curatorial intentions and the experimental, radical, researcher and
critical structures of contemporary art institutions in contemporary art institutions.