23 Ekim 2011 Van Depremi’nden Günümüze Jeodezik Çalışmalar


Öz Demir D., Doğan U., Çakır Z., Ergintav S., Özdemir A., Çeliker D.

ATAG24, İstanbul, Türkiye, 16 - 18 Kasım 2021, ss.1

  • Yayın Türü: Bildiri / Özet Bildiri
  • Basıldığı Şehir: İstanbul
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Sayfa Sayıları: ss.1
  • Yıldız Teknik Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Bu çalışmada, 23 Ekim 2011 tarihinde Van ili ve çevresini yıkıcı bir şekilde etkileyen Mw= 7,1 büyüklüğünde meydana gelen depremden itibaren gerçekleştirdiğimiz çalışmalar ve elde edilen sonuçlar hakkında bilgiler verilecektir. Depremden etkilenen bölgede yer alan sürekli ve kampanya tipi veri toplanan GPS noktalarından oluşan bir jeodezik deformasyon ağı kurularak gerçekleştirdiğimiz GPS çalışmaları ile deprem anı (coseismic) ve sonrası (postseismic) meydana gelen kabuk deformasyonlarının belirlenmesine ve modellenmesine yönelik çalışmalar yapılmıştır. Elde edilen sonuçlara göre, deprem anı oluşan maksimum yatay yer değiştirme 45 ± 0,2 cm olarak belirlenmiştir. Deprem sonrası deformasyonlarının belirlenebilmesi için jeodezik ağ kampanya noktaları ile sıklaştırılmıştır. Kasım 2011 – Temmuz 2019 tarihleri arasında bu ağda gerçekleştirdiğimiz kampanya tipi GPS ölçmeleri sonucunda bölgedeki deprem sonrası toplam yatay yer değiştirme maksimum ~40 cm, düşey yer değiştirme ise maksimum ~21 cm olarak hesaplanmıştır. Büyük depremin üzerinden geçen on yıllık süreçte bölgenin geneline ait deformasyonlar hakkında bilgi edinebilmek amacıyla, sürekli veri toplanan TUSAGA-Aktif ağına ait noktaların zaman serileri oluşturulmuştur. Deformasyon büyüklüklerinden sonra fay düzlemleri belirlenerek elastik yer değiştirme yöntemi ile hem deprem anı hem de deprem sonrası için modelleme işlemleri gerçekleştirilmiştir. Belirlenen fay düzlemlerine göre faya paralel ve dik yönlü kayma bileşenleri modellenmiştir. Deprem anına ilişkin yapılan modelleme sonucu Mw =7.1 deprem büyüklüğü, fay düzlemine paralel kayma bileşeni en fazla ~2.1 m ve fay düzlemine dik kayma bileşeni ise en fazla ~2.0 m olarak bulunmuştur. Bu çalışma 112Y109 numaralı TÜBİTAK projesi tarafından desteklenmiştir.