Akademik Veri Yönetim Sistemi
TYB AKADEMİ, sa.13, ss.39-54, 2015 (Hakemli Dergi)
Nurettin Topçu,
çağdaş düşünürlerimizden biridir. Eğitim ve kültür alanında yazılar yazmış,
yayın faaliyetlerinde bulunmuştur. Türkiye’nin
Maarif Davası, onun eğitim üzerine yazılarının toplandığı eseridir. İsminden
de anlaşılacağı üzere, Topçu bu eserinde, felsefi anlamda eğitimi değil,
Türkiye’nin eğitim sorunlarını ele almakta, bu sorunlar çerçevesinde öğrenci,
öğretmen, program gibi eğitim temel öğeleri üzerindeki görüşlerini
açıklamaktadır. Ona göre, eğitim tarihimizde çeşitli kırılmalar yaşanmıştır. Bu
kırılmalar, on ikinci yüzyılda felsefenin medrese programından çıkarılması ile
başlamış; eleştiriye ve bilimsel düşünceye kapalılıkla sürmüş, giderek doruk
noktasına ulaşmıştır. Bir zamanlar gerçek bir eğitim öğretim yuvası olan
medrese, Osmanlı’nın son dönemine doğru bu işlevinden uzaklaşmıştır. Cumhuriyet
döneminde de, Topçu’nun “milli mektep” olarak adlandırdığı ahlak ve kişilik
eğitimini öne çıkaran bir eğitim tarzı yerine, fen ve teknik eğitimi önceleyen pozitivist
ve pragmatist bir eğitim anlayışı benimsenmiş, başlıca Batıyı taklit üzerine
oturan bu eğitim sisteminde de bir başarı sağlanamamıştır.
Nurettin Topçu, söz
konusu bu eserinde eğitim ve kültür tarihi perspektifinden Türkiye’nin eğitim
sistemini gözden geçirir, bir tür zihin eleştirisi yapar; bunu yaparken de eğitimin
ne ve nasıl olması gerektiği sorusuna cevap arar. Bu makalede, Nurettin
Topçu’nun, söz konusu eseri, günümüzün eğitim sorunları açısından okunmaya
çalışılacak, öne çıkan eleştiri ve çözüm yolları ele alınacaktır.