1963’te Kırklareli’nde doğan Birhan Keskin Delilirikler, Bakarsın Üzgün Dönerim, CinayetKışı, Yirmi Lak Tablet, Yeryüzü Halleri, Ba, Y’ol, Soğuk Kazı, Fakir Kene isimli dokuz kitabı vekazandığı Altın Portakal, Metin Altıok gibi önemli şiir ödülleriyle çağdaş Türk edebiyatıtarihinde isminden ve yazısından sıklıkla söz ettirir. Şiir serüvenine 1980’lerden beridirdevam eden Birhan Keskin’in külliyatı incelendiğinde poetikasının temel hareketnoktalarından biri olan aşk öne çıkar. Aşkın ve aşkın yarattığı her türlü eylemin, durumun,oluşun birçok yönüne yazısında yer veren Birhan Keskin, aşkı sadece bir duygu durumu veyaizlek olarak değil öncesiyle ve sonrasıyla, varlığıyla ve yokluğuyla, bereketiyle ve lanetiyle elealır. Keskin’in şiirlerindeki âşık öznelerin bedenleri aşkın işleniş biçimlerine göre bazıdönüşümler geçirir. Bu makalede öncelikle kısaca Keskin’in hayatından bahsedilecek, ‘sevgiöznesi’ ve ‘sevgi nesnesi’ kavramları aracılığıyla aşkın ve sevginin duygusal ve cinselizdüşümlerine dair bir çerçeve çizilecek ve ardından Keskin’in şiirlerindeki âşık öznelerinaşkın varlığı veya sevgiliyle kavuşma anları karşısında geçirdiği birleşme, taşma ve çoğalmamerkezli bedensel dönüşümler ele alınacaktır.
Born in 1963 in Kırklareli, Birhan Keskin made a distinguished name for herself in the history of modern Turkish literature with her books titled Delilirikler, Bakarsın Üzgün Dönerim, Cinayet Kışı, Yirmi Lak Tablet, Yeryüzü Halleri, Ba, Y’ol, Soğuk Kazı, Fakir Kene and with her remarkable success in Golden Orange and Metin Altıok Awards for her poems. Looking closer to the collected works of Birhan Keskin, who continues her literary journey since the 1980s, love stands out the most as the fundamental starting point of the author's Poetica. In her writings, Keskin touches upon love and any action, condition, or formation that love triggers and the author does not consider love as a mere state of mind or a simple theme, but she examines love with its before and after, presence and absence, and its abundance and damnation. The bodies of lover subjects in Keskin’s poems undergo metamorphosis with different approaches of love. This paper firstly makes mention of Keskin’s journey of life, it outlines an emotional and a sexual frame of love and of compassion through the ‘subject of love’ and the ‘object of love’ and it subsequently examines the unification, exuberation and multiplication-centered physical metamorphosis that the lover subjects undergo in response to the existence of love and the moments of contiguity with the loved one.
