Romantik İlişkide Mükemmeliyetçiliğin İlişki Kalitesi Üzerindeki Yordayıcı Etkisinin İncelenmesi

Yıldırım Kurtuluş H., Kaya Y., Taşkın S.

X. TURKCESS Eğitim ve Sosyal Bilimler Kongresi, Prizren, Kosova, 11 - 13 Temmuz 2024, ss.62-63

Yayın Türü: Bildiri / Özet Bildiri
Basıldığı Şehir: Prizren
Basıldığı Ülke: Kosova
Sayfa Sayıları: ss.62-63
Yıldız Teknik Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Bu araştırmada romantik ilişkide mükemmeliyetçiliğin ilişki kalitesi üzerindeki yordayıcı etkisi incelenmiştir. Bununla birlikte, ilişki kalitesinin bazı demografik değişkenlere (cinsiyet, eğitim durumu, sosyo-ekonomik düzey, birliktelik yılı ve çocuk sayısı) göre farklılaşıp farklılaşmadığı da incelenmiştir. Araştırmanın deseni genel tarama modellerinden ilişkisel modeldir. Araştırmanın örneklemine ölçüt örnekleme ve uygun örnekleme yöntemleri bir arada kullanılarak ulaşılmıştır. Araştırmaya alınma ölçütü katılımcıların bir romantik ilişki içerisinde olmaları ve 18 yaşından büyük olmalarıdır. Araştırmanın örneklemi 162’si kadın ve 167’si erkek olmak üzere toplamda 329 katılımcıdan oluşmaktadır. Katılımcıların yaşları 21 ile 63 arasındadır (X̄ = 31.76 yaş, SS = 8.36). Araştırmada katılımcılara ”Romantik İlişkide Mükemmeliyetçilik Ölçeği (Kendine Yönelik Mükemmeliyetçilik ve Partnere Yönelik Mükemmeliyetçilik)” ve ”Algılanan Romantik İlişki Kalitesi Ölçeği” uygulanmıştır. Verilerin analizinde değişkenlere yönelik betimsel istatistikler, araştırmanın bağımlı değişkeni olan ilişki kalitesinin bazı demografik değişkenlere göre farklılaşıp farklılaşmadığına bakmak için bağımsız gruplar t-testi ve one way-anova fark testleri, pearson momentler çarpımı analizi ve regresyon analizi yapılmıştır. Araştırmanın fark testi sonuçlarına göre ilişki kalitesinin cinsiyete göre ve çocuk sayısına göre anlamlı fark gösterdiği görülmüştür. Yine araştırma bulgularına göre; ilişki kalitesi ile romantik ilişkide kendine yönelik mükemmeliyetçilik arasında pozitif yönde bir ilişki bulunurken (r = .260, p < .01); partnere yönelik mükemmeliyetçilik ile negatif yönde bir ilişki bulunmuştur (r = -.439, p < .01). Araştırmanın son bulgusuna göre, kendine yönelik mükemmeliyetçilik (R² = .068; p < .01) ve partnere yönelik mükemmeliyetçilik ilişki kalitesini anlamlı düzeyde yordamaktadır (R² = .193; p < .01). Sonuç olarak, romantik ilişkide kendine yönelik mükemmeliyetçilik arttıkça ilişki kalitesi artmakta; partnere yönelik mükemmeliyetçilik arttıkça ilişki kalitesi azalmaktadır. Elde edilen bulgular, ilgili literatür ışığında tartışılmıştır.