Research Information System
Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, vol.44, no.44, pp.223-238, 2019 (Peer-Reviewed Journal)
Rönesans’ta İtalya’da ‘icad’ edilen ve resim sanatına temel
oluşturan Doğrusal Perspektif geometrik bir konstrüksiyondur. Bu geometrik
konstrüksiyonun ‘merkez’inde tek göze indirgenmiş bir bakış noktası yer almakta
ve buna göre ele alınan ‘mekan’ ve mekanda yer alan tüm nesnelerin bu bakış
noktasına göre görünüşleri bir yüzeyde tespit edilmektedir. Doğrusal Perspektif,
sadece bir realizasyon–resmetme tekniği değil, yeni bir sanat anlayışının
temelinde söz konusu olan matematik içerikli bir sanatın en önemli bir tekniği
ve bu yeni sanatın bir tür sembolüdür. Rönesans sanatçısının, büyük bir merak ile
yöneldiği doğayı kendi gözlemleri ile yansıtma çabasında bu teknik ona, ‘mekanın
konfi gürasyonu’nda (inşasında) rasyonel-akılcı belli bir temel sağlamıştı. Böylece
Rönesansta tasvir etme işi, rasyonel bir çabaya dönüştürülerek uygulamalı
bir bilim olarak görülmüş, dünyayı (mekanı) anlama-kavrama çabasında ve
çözümlemesinde sanatçılar için önemli bir araç haline gelmişti. Bu yönüyle
Rönesans sanatı Avrupa’da modern bilim döneminin de adeta habercisi olmuştur.
Rönesans’ta sanatçılar genelde gözlemeye dayalı daha natüralist bir sanat
yaklaşımını benimsemiştir. Ancak bu yaklaşımı sağlam temeller üzerine kurma
endişesi ile sanatta matematiksel yaklaşım öne çıkmaya başlamıştır.