X. TURKCESS Eğitim ve Sosyal Bilimler Kongresi, Prizren, Kosova, 11 - 13 Temmuz 2024, ss.350-351
Bu araştırmada yalnızlık, kişisel-sosyal sorunlar ve
üniversiteye uyum arasındaki ilişkiler incelenmiştir. Araştırmanın deseni genel
tarama modellerinden ilişkisel modeldir. Uygun örnekleme ve ölçüt örnekleme
yöntemleri bir arada kullanılarak araştırmanın örneklemine ulaşılmıştır.
Araştırmaya dahil edilme ölçütü katılımcıların hazırlık sınıfı, 1. sınıf veya
2. sınıfta öğrenim görüyor olmaları ile 18 yaşından büyük olmalarıdır. Araştırmanın
örneklemi 328 üniversite öğrencisinden (272 kadın ve 56 erkek) oluşmaktadır. Katılımcıların
37’si hazırlık sınıfında, 142’si 1. sınıfta ve 149’u 2. sınıfta öğrenim
görmektedir. Katılımcıların yaşları 18 ile 27 arasındadır (X̄ =
20.16 yaş, SS = 1.33). Veri toplama araçları olarak Üniversiteye Uyum
Ölçeği, UCLA Yalnızlık Ölçeği ve Üniversite Öğrencilerinin Kişisel-Sosyal
Sorunlarını Belirleme Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizinde değişkenlere
ilişkin betimsel istatistikler, pearson momentler çarpımı analizi ve bağımsız
gruplar t testi kullanılmıştır. Elde edilen bulgulara göre üniversiteye uyum
ile yalnızlık (r = -.603, p < .01) ve kişisel sosyal sorunlar (r
= -.634, p < .01) arasında negatif yönde anlamlı ilişkiler
bulunmuştur. Ayrıca yalnızlık ile kişisel-sosyal sorunlar arasında pozitif
yönde anlamlı bir ilişki bulunmuştur (r = .488, p < .01). Araştırmanın
fark testi sonuçlarına göre yalnızlığın (t(328) = 2.06, p
< .05), kişisel-sosyal sorunların (t(328) = 2.16, p < .05) ve
üniversiteye uyumun (t(328) = 2.50, p < .05) cinsiyete göre
anlamlı bir farklılık gösterdiği görülmüştür. Sonuç olarak, değişkenler
arasında bir ilişki olduğu bulunmuştur. Araştırmanın bulguları ilgili literatür
ışığında tartışılmıştır.