Ulakbilge, sa.74, ss.749-765, 2022 (Hakemli Dergi)
Bu makale Türkiye’de coğrafi işaret tescilini, Türkiye ve dünya tarımının geçirdiği dönüşüm kapsamında incelemektedir. Türkiye tarımının küreselleşmesi ve Türkiye içi yerelliklerin ulusal iş bölümünden koparak küresel iş bölümüne rabıtalanması, buna bağlı olarak coğrafi işaret tescilinin önem kazanması, Uluslararası Gıda Rejimi teorik çerçevesinden istifade edilerek tarihsel analize tabi tutulmaktadır. Ayrıca Türkiye’nin geçirdiği demografik dönüşüm ve bunun gıda üretimi, tarım ve kırsal nüfus açısından doğurduğu sonuçlar ele alınmaktadır. Yine tarımın küreselleşmesi ve hızlı kentleşme bağlamı içerisinde biçimlenen müstahsil stratejileri arasında coğrafi işaret tescilinin de bulunduğu tespit edilmektedir. Genel olarak tarımın küreselleşerek dönüşmesi sürecinin ele alındığı çalışmada özel olarak coğrafi işaret tescilinin ortaya çıkış biçimine de eleştirel bir yaklaşım geliştirilmektedir. Müstahsillerin maruz kaldığı ekonomik belirsizlik, uluslararası rekabet ve tarım politikalarındaki dönüşüm neticesinde coğrafi işaret başvuru ve tescillerinin son yıllarda izlediği trend incelenirken diğer yandan, küreselleşmenin tarım, kırsal nüfus ve gıda güvenliği başlıklarında yarattığı belirsizlik ve zorluklarla başa çıkmaya yönelik politika önerileri de tartışılmaktadır.