Akademik Veri Yönetim Sistemi
International Journal of Social and Humanities Sciences Research , cilt.120, sa.12, ss.1176-1180, 2025 (Hakemli Dergi)
Wolfgang Amadeus Mozart’ın piyano ve keman sonatları, klasik dönem oda müziğinin en nitelikli örnekleri arasında yer almakta ve keman repertuvarı açısından hem teknik hem de dönemin karakteristik yorum tarzı anlamda önemli bir kaynak sunmaktadır. Bu çalışmada, Mozart’ın 1781 yılında bestelediği K. 379 (K. 373a) numaralı Sol Majör Piyano ve Keman Sonatı, performans merkezli bir yaklaşımla ele alınmıştır. Eser, Mozart’ın Viyana’daki ilk yıllarında yazılmış olup hem bestecinin olgunlaşmakta olan müzikal dilini hem de dönem müziğinde gözlenen biçimsel dönüşümleri anlamak açısından önemli bir örnektir. Eserin tarihsel bağlamı, form yapısı ve klasik dönem estetiği çerçevesindeki yeri açıklandıktan sonra, özellikle icracının karşılaştığı teknik ve yoruma dayalı olası problemler üzerinde durularak öneriler sunulmuştur. Yay kullanımı, nüans ve artikülasyon tercihleri gibi performansa özgü unsurlar, eserin dönemsel özellikleriyle birlikte değerlendirilmiştir. Bu yaklaşımla oluşturulan çalışmada, incelenen sonatı ve klasik dönem repertuvarını seslendiren keman sanatçılarına, stilistik açıdan bilinçli ve tarihsel yorum pratiğine uygun bir performans zemini sunulması hedeflenmektedir. Anahtar Kelimeler: Mozart, Keman Sonatı, Müzikte Klasik Dönem