Akademik Veri Yönetim Sistemi
8. ULUSAL LOJİSTİK VE TEDARİK ZİNCİRİ KONGRESİ, Niğde, Türkiye, 25 - 27 Nisan 2019, ss.177-189
Otomotiv yedek parça üretiminin gelişen teknolojiyle beraber daha verimli gerçekleşebilmesi ve farklı fırsatlar sunması, yedek parça tedarik zincirinin yeniden ele alınması gerektiğini göstermektedir. Çalışmada, endüstri 4.0 uygulamalarından biri olan 3D yazıcıların da göz önünde bulundurulduğu, otomotiv yan sanayinde faaliyet gösteren şirketlere yedek parça üretimi ve dağıtım ağı tasarımlarında yol gösterebilecek bir çözüm metodolojisi ortaya konulmaktadır.
Çalışmada klasik üretim tesisleri, 3D yazıcı merkezleri, depolar ve dağıtım merkezlerinin bulunduğu bir tedarik zinciri ağı ele alınmıştır. Üretimi yapılan parçalar, bitmiş ürün ve yarı mamul şeklinde ayrılmış, bunların nerede, ne miktarda, ne zaman, hangi üretim teknolojileri kullanılarak üretilmesi gerektiği, yatırımlar ve hangi depolama alanlarında tutulması gerektiği karar değişkenleri aracılığıyla belirlenmektedir. Üretim kapasitesi kısıtı, depolama alan kısıtı ve talebi karşılama kısıtları altında tam sayılı programlama kullanılarak üretim, dağıtım, envanter elde bulundurma ve yatırım maliyetlerinin toplamının minimizasyonunun gerçekleştirilmesi hedeflenmiştir.
Az sayıda üretim tesisi, 3D yazıcı merkezi, depo ve dağıtım merkezinin bulunduğu bir ağ modellenmiş, üzerinde belirli sayıda bitmiş ürün ve yarı mamul hareketlerini baz alan bir örnek için kodlanarak çözüm elde edilmiştir. Envanter elde bulundurma maliyetleri, birim taşıma maliyeti, üretim zamanları ve maliyetleri, gereken alanlar, tesisler arasındaki mesafeler, taşıma süreleri, ürün ağaçları, dağıtım merkezindeki zamana bağlı talepler, yatırım maliyetleri parametreleri kullanılmış ve dal-sınır algoritması ile optimum çözüme ulaşılmıştır. Çalışmanın sonunda, dağıtım merkezlerine yakın 3D yazıcıların kullanımının göreceli olarak daha az talebe sahip ürünlerin üretiminde maliyetleri düşürdüğü görülmüş, farklı tesislerde tüketilmesi gereken ortak yarı-mamullerin çok sayıda üretiminin klasik üretim tesislerinde üretimiyle birim maliyetleri düşürdüğü gözlemlenmiştir.
Developments in manufacturing technologies and new oppurtunities lead to reconsider to redesign of spare part supply chain. In this paper, 3D printing technology which is one of the most important application of industry 4.0 has been studied for determining new oppurtunities, different ways of manufacturing spare parts and integrated supply chain in automotive industry.
In this study, manufacturing facilities, 3D printing centers, warehouses, distribution centers have been taken into account in supply chain design. Parts have been examined in two fields such as finished goods and semi-finished goods and quantity of products, timing, technology to be used, assigned facility, investments, warehouse for storage are considered as decision variables. The output of this study proposing a mathematical model which minimize the sum of the costs of production, distribution and inventory holding costs under constraints of capacity of manufacturing facility, warehouse’s area, demand.
A sample supply chain has been designed with limited number of manufacturing facility, 3D printing centers, warehouses, distribution centers, finished goods and semi-finished goods for using in mathematical modelling and problem solving. Inventory holding cost, unit transportation cost, production time and cost, needed space, distances between facilities, transportation time, bill of materials, demand in periods and investment cost parameters have been used in mathematical model and reached to optimum solution with branch and bound algorithm. At the end of study, we have observed that 3D printers which are closer to distribution centers reduce the production cost for low runners and using classical manufacturing technics&inventory pooling for high runners give oppurtunity to reduce unit costs.