Çağdaş Sanat Kurumlarının Sergi Pratiklerinde Arşivin Kullanımı ve Kurumsal Dönüşümler


Gül Durukan S. N., Tezcan Akmehmet K.

Türkiye Estetik Kongresi, Ankara, Türkiye, 23 - 25 Mayıs 2019, ss.75-76

  • Yayın Türü: Bildiri / Tam Metin Bildiri
  • Basıldığı Şehir: Ankara
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Sayfa Sayıları: ss.75-76
  • Yıldız Teknik Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Çağdaş sanatın artan ilgi alanlarından biri, sanat kurumlarının düzenlediği sergilerle hafızaya dayalı tarihsel bilgiyi arşivlemeleri, yeniden değerlendirmeleri ve yorumlamalarıdır. Çalışmanın amacı, çağdaş sanat kurumlarının sergi pratiklerinde arşiv malzemesini kullanmaları ile kurumsal dönüşüm ilişkisinin anlaşılmasına katkıda bulunmaktır. Bu amaç ile doktora sırasında yapılan L’Internationale organizasyonu üyesi altı sanat kurumunun örneklendirildiği “Çağdaş Sanat Kurumlarının Sergi Pratiklerinde Arşivin Kullanımı” başlıklı araştırmanın bulgularından faydalanılmıştır. Bu çalışma, kurumsal eleştirinin eleştiri kurumuna dönüşerek arşiv aracılığıyla nasıl yeni kurumsallaşmaya hizmet ettiği sorusuna sergi pratikleri üzerinden cevap aramaktadır. Çağdaş sanat kurumları, arşivleme pratiğiyle çeşitli kurumsal eleştiri ve kamusal sanat pratiğine dair belgeleri bünyesinde tutmaktadır ve bu belgeler kurumun kendisini sorgulamaya, araştırmaya ve tartışmaya açık bir alana dönüştürmektedir. Çağdaş sanat kurumları bu belgeleri, kurumun dışarıdan değil içeriden dönüşebileceği anlayışıyla demokratikleşme sağlamak üzere sergilerinde sunmaktadırlar. Bu sunuş hem küratöryel niyetlerin hem de kurumsal reformun bir sonucudur. Çalışma, sanat kurumlarına karşı bir eleştiri olarak kamusal alanda üretim yapmayı seçmiş sanatçıların ve yapıtlarının, kurumların arşivine kabulüyle ve kurumların arşivinin şeffaflaşmasıyla yeni kurumsalcılık bağlamında diyalektik sanat kurumları modelinin nasıl işlediğine açıklık kazandırmaktadır. 

One area of increasing interest in contemporary art is the reconsideration, reinterpretation and archiving of historical knowledge based on memory through exhibitions, organized by art institutions. The aim of this study is to contribute to a better understanding of the relationship between institutional transformation and the use of archival materials in the exhibition practices of contemporary art institutions. For this purpose, six art institutions which are members of L'Internationale organization are exemplified by utilizing the findings of the research titled “The Use of Archives in Exhibition Practices of Contemporary Art Institutions" carried out during Ph.D. This study seeks to answer the question of how institutional criticism transforms into criticism institutions and serves the new institutionalism through archives. Contemporary art institutions, with the practice of archiving, contain various institutional criticism and documents of public art practice, and these documents transform the institution itself into an open area to questioning, research and discussion. Contemporary art institutions present these documents in their exhibitions to provide democratization with the understanding that the institution can be transformed from the inside and not from the outside. This presentation is a result of both curatorial intentions and institutional reform. The study clarifies how the model of dialectical art institutions works in the context of new institutionalism with the acceptance of artists and their works in public space as a criticism against art institutions and the transparency of institutions' archives.