TESİS YERİ SEÇİMİ PROBLEMİNDE MİNİMUM KARBON EMİSYONU YAKLAŞIMI: BİR ÜNİVERSİTENİN GERİ DÖNÜŞÜM YÖNETİMİ İÇİN UYGULAMA


Creative Commons License

Sudabaş F. T., Soner Kara S.

Mühendislik ve Tasarım Bilimleri Dergisi, cilt.9, sa.2, ss.544-553, 2021 (Hakemli Dergi)

Özet

Sosyal sorumluluklar, çevresel ve yasal sebepler ve ekonomik getiriler tedarik zincirinde tersine döngü kavramını yaratmıştır. Tersine lojistik; lojistik süreçler boyunca ürünlerin varış noktasından çıkış noktasına doğru gerçekleşen geri dönüşlerdir. Bu geri dönüş sürecinin tıpkı geleneksel lojistik yönetimi gibi verimli ve etkili biçimde planlanması, yönetilmesi ve kontrol edilmesi gerekmektedir. Yeşil lojistik, yeşil tedarik zinciri, kapalı çevrim tedarik zinciri ve tersine lojistik kavramları, amaçları ve uygulama alanları açısından oldukça benzerlikler göstermektedir. Bu çalışma, kentsel ve bölgesel planlamada en sık kullanılan lokasyon modellerinden biri olan p-medyan problemine odaklanmaktadır. Çalışmada bir üniversitenin kâğıt ve plastik gibi geri dönüştürülebilir atıklarını zincire geri kazandırmak için kurmak istediği geri dönüşüm merkezlerinin konumlarını belirleyen ve aynı zamanda kampüsler ile geri dönüşüm merkezleri arasındaki nakliyede oluşan karbon dioksit salınımını en aza indirgeyen iki amaçlı karma tam sayılı doğrusal olmayan bir matematiksel model geliştirilmiştir. Çalışmada klasik P-medyan problemine karbon salınımı minimizasyonu eklenip literatüre yeni bir çalışma olarak sunulmak istenmiştir.