Akademik Veri Yönetim Sistemi
SOBIDER, cilt.2019, sa.40, ss.378-391, 2019 (Hakemli Dergi)
Domenico
Scarlatti’nin klavye sonatlarında yoğun biçimde karşılaşılan yabancı sesli akorlar, bestecinin
armonik dilini karakterize eden en önemli unsurlar arasında yer almaktadır.
Bununla birlikte, literatürde bu tür yapıları odağına alan analitik bir
çalışmaya rastlanmaması dikkat çekicidir.
Bu çalışmada, bestecinin Kirkpatrick dizgesindeki K. 101 ila
150 arasındaki 50 sonat, yabancı sesli akor (YSA) temelinde analiz edilmiştir.
Her bir YSA’nın
formüle edilerek sınıflandırıldığı bu çalışmada; YSA’ların üç genel kategori altında toplanabileceği ve bestecinin,
yabancı bir sesi, çoğunlukla dominant
akoruna eklemlemeyi tercih ettiği sonuçlarına ulaşılmıştır.
Chords
with non-chord tones (CNTs),
which are encountered in many of Domenico Scarlatti’s keyboard sonatas, are one
of the most significant features that form the harmonic language of the
composer. However, it is remarkable that no analytical study has been found
focusing on the theoretical aspect of the CNTs in the literature.
In this study, fifty sonatas (K. 101-150) are
analyzed on the basis of CNTs.
Including both formulation and categorization of
each CNTs, the study has displayed that, these chords can be categorized under
three general categories and a non-chord tone is integrated mostly with a dominant chord.