Research Information System
6th International Computer and Instructional Technologies Symposium (ICITS2012), Gaziantep, Turkey, 4 - 06 October 2012, pp.1
Bu çalışmanın amacı Meslek Lisesi Bilişim bölümü son sınıfta okuyan öğrencilerin uzaktan eğitime ilişkin genel eğilimlerini öğrenmek ve çevrimiçi iletişim ortamlarını kullanma seviyeleriyle karşılaştırmaktır. Çalışmada kız ve erkek öğrencilerin İnterneti hangi aktiviteler için kullandığı, günlük kaç saat İnternet kullandığı, hangi ortamlardan İnternete bağlandığı, çevrimiçi iletişim ortamlarını ne düzeyde kullandığı, uzaktan eğitim ile ilgili bilgiye nerelerden ulaştığı ve uzaktan eğitim ile ilgili genel bilgileri araştırılmıştır. Bu araştırmanın örneklemini 2011-2012 eğitim-öğretim yılı bahar döneminde, Elazığ, Erzurum, İstanbul ve Kayseri illerindeki meslek liselerinin bilişim bölümünde eğitimlerine devam eden (N=133) son sınıf öğrencileri oluşturmuştur. Öğrencilerin demografik bilgilerini öğrenmeye yönelik olan soruların yanında, uzaktan eğitime ilişkin eğilimlerini ve çevrimiçi iletişim ortamlarını kullanma seviyelerini ortaya çıkartan sorular yöneltilmiştir.
Yükseköğretimde uzaktan eğitimi tercih edebilecek olan bu öğrencilerin uzaktan eğitime ilişkin genel eğilimleri ortaya çıkarılmıştır. Araştırma sonucunda, kız ve erkek öğrencilerin, çevrimiçi iletişim ortamlarını kullanma seviyeleri ile uzaktan eğitime ilişkin genel eğilimlerinin farklılıklar gösterdiği saptanmıştır. Öğrencilerin bir kısmı (N=39) uzaktan eğitim hakkında bilgiye sahip değilken, ailesinden, arkadaşından, öğretmeninden veya internet aracılığıyla bilgi alanların çoğunluğu bu bilgiye öğretmenlerinden (N=94) ulaşmıştır. Uzaktan eğitim hakkında bilgisi olan öğrencilerin ise büyük çoğunluğu uzaktan eğitim öğrencisi olmak istediğini belirtmiştir. Sosyal ağlarda hesabı bulunan öğrenci sayısı 119 iken hesabı bulunmayan öğrenci sayısının sadece 14 olduğu görülmüştür.
Günlük internet kullanımını 1-3 saat olarak belirten öğrencilerin büyük çoğunluğu uzaktan eğitimi çağdaş bir yöntem olarak gördüklerini belirtmişlerdir. Kendine ait bilgisayarı bulunan öğrenci sayısı 111 iken bilgisayarı olmayan öğrenci sayısı 22’dir. Erkek öğrencilerin büyük bir bölümü uzaktan eğitimin bireylerin sosyalleşmesini engelleyeceğini düşünmektedirler. Kız ve erkek öğrencilerin büyük çoğunluğu uzaktan eğitimin örgün eğitimden farklı olacağına inandıklarını belirtmişlerdir. Ülkemizde uzaktan eğitimin bir tercih sebebi olması için öncelikle öğrencilere, yeterli ve doğru bilgilendirmenin yapılması gerektiği ortaya çıkmıştır. Uzaktan eğitim ile alınan diplomaların saygınlığı, öğretmensiz öğrenmenin gerçekleşemeyeceği endişesi ve uzaktan eğitim hakkında yanlış bilinenlerden dolayı öğrenciler uzaktan eğitime temkinli yaklaşmaktadırlar.
Ülkemizde her yıl yaklaşık iki milyon öğrenci üniversite sınavına girmekte ve bunun sonucunda yükseköğretim kurumlarında eğitim görmeyi hedeflemektedir. Yükseköğretime girişteki bu büyük talep, üniversitelerin uzaktan eğitim bölümleri açmalarıyla aşılmaya çalışılmaktadır. Halen ortaöğretimde eğitimlerine devam eden bilişim bölümü son sınıf öğrencileri yükseköğretimde uzaktan eğitim bölümlerini tercih etmeleri İnternet ve bilgisayar ile içiçe olmaları açısından anlam kazanmaktadır. Ayrıca sınavsız geçişlerin mümkün olduğu yüksekokullardaki uzaktan eğitim bölümleri, meslek lisesi öğrencileri için cazip durumdadır.
Hali hazırda bir kurumda veya özel sektörde çalışan bireyler, yükseköğretim kurumlarına girişte uzaktan eğitim bölümlerini tercih edebilirler. Uzaktan eğitimde devam zorunluluğunun olmayışı hem çalışan bireylere, tutuklu veya hükümlülere hem de fiziksel özrü bulunan bireylere yükseköğrenimde fırsat oluşturmaktadır. Özetle çalışmamız, eğitim-öğretim faaliyetlerini uzaktan eğitim yoluyla gerçekleştiren üniversitelerin ilgili birimlerine hedef kitle ile ilgili bir bakış açısı sunmayı hedefl emektedir.