Mondros Mütarekesi’ni takip eden günlerde, Osmanlı ordusunun yedek subayları yeniden sivil hayata dönmek konusunda büyük bir heves taşıyorlardı. Uzun savaş yılları boyunca eğitimlerinden, işlerinden, ailelerinden ve memleketlerinden uzak kalan bu genç adamlar, barış ortamına uyum sağlamalarının önündeki engelleri ortadan kaldırmak için bir dizi talebi güçlü bir biçimde öne sürdüler. Bu taleplerini görünür kılmak için kullandıkları ortamlardan biri de gazetelerin okur mektubu köşeleri olmuştu. İstanbul’da yayınlanan Ati gazetesi, sadece yedek subayların gönderdiği mektuplardan oluşan “Gençliğin Atisi” isimli sütunuyla bu konuda incelenmesi gereken başlıca kaynağı sunmaktadır. Yedek subayların taleplerini “okuyan kamuoyu” huzurunda meşru kılmak için hangi “söylemsel stratejileri” benimsediklerini, dönemin hükümetinin bu taleplere cevap vermek için ne gibi adımlar attığını, işin özü, yedek subayların neden dayanışma dernekleri etrafında bir araya geldiklerini anlamak için, bu çalışmada okur mektupları incelenmiştir. Bu çalışma aynı zamanda, okur mektuplarının mütareke dönemi İstanbul’una uygulanacak bir sosyal tarih yazıcılığı için uygun birer kaynak olup olmadıklarını sınamayı amaçlamaktadır.

Anahtar sözcükler: Mütareke Dönemi, Mütareke basını, yedek subaylar, ihtiyat zabitan, toplumsal tarih, söylemsel strateji, okuyan kamuoyu.