Humanitas - Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi, vol.11, no.22, pp.160-178, 2023 (Peer-Reviewed Journal)
This study aims to show that the criticism of Cioran about human
existence and the meaninglessness of life can belong to the
simulation universe. His opposition to order, evaluations against
the meaninglessness of life, freedom, and the relationship
between birth and death will be re-examined in the simulation
universe with a qualitative approach and document analysis
method. Thus, it will be shown that the criticisms of Cioran are
actually related to the transformations in the simulation universe
and can be used in the simulation universe critique. In this context,
firstly, the outlines of the simulation universe will be revealed.
Afterwards, critical evaluations of Cioran about order,
meaninglessness, freedom, birth, and death will be presented and
in the conclusion part, it will be tried to show how and from which
perspective criticisms of Cioran are valid in the simulation
universe or that his criticisms are actually criticism about
simulation universe.
Bu çalışmanın amacı Cioran’ın insanın varoluşu ve yaşamın
anlamsızlığıyla ilgili eleştirilerinin simülasyon evrenine ait
olabileceğini analiz etmektir. Her şeyin göstergeye dönüşerek
yeniden üretildiği simülasyon evreninde Cioran’ın düzene olan
karşıtlığı, yaşamın anlamsızlığına karşı değerlendirmeleri,
özgürlük ve doğum ile ölüm ilişkisine yaklaşımı simülasyon
evreninde başka bir deyişle tüketim düzeninde nitel bir
yaklaşımla ve doküman analizi yöntemiyle yeniden
incelenecektir. Böylece Cioran’ın eleştirilerinin aslında
simülasyon evreninde her şeyin simülakra dönüşümüyle ilintili
olduğu ve simülasyon evreni eleştirisinde kullanılabileceği
sorgulanabilecektir. Bu bağlamda önce Baudrillard’ın simülasyon
evreninin ana hatları sonrasında Cioran’ın düzen, anlamsızlık,
özgürlük, doğum ve ölüm ile ilgili eleştirel değerlendirmeleri
ortaya konacaktır ve sonuç bölümünde Cioran’ın eleştirilerinin
sümülasyon evreninde nasıl ve hangi perspektiften geçerli olduğu
veya Cioran’ın eleştirilerinin aslında simülasyon evreni eleştirisi
olduğu gösterilmeye çalışılacaktır.