Akademik Veri Yönetim Sistemi
Prof. Dr. Ali Berat Alptekin Armağanı, Prof. Dr. Esma Şimşek,Prof. Dr. Hatice İçel,Doç. Dr. Selçuk Peker,Dr. Öğr. Üyesi Atiye Nazlı, Editör, Kömen, Konya, ss.619-631, 2019
Bu çalışma, Kaygusuz Abdal’ın Gülistan isimli eserinde yer alan gazeller üzerinde bir içerik incelemesini konu almaktadır. Gülistan, mesnevi ve gazellerden oluşan 2140 beyitlik bir eserdir. Eserde, her biri beş beyitten oluşan 176 gazel yer alır ve bu gazeller, mesnevinin arasına sistematik olarak yerleştirilmiştir. Gülistan’daki gazellerin 89’uvar var 87’si ise gel gel şeklinde başlar.
Gülistan, konu olarak ilahî aşkı merkezine alan bir eserdir; gazellerin de ana teması aşktır. Aşkı odağına almış bu gazeller, genel olarak içeriye çağıran ve uyaran gel-gitlerden oluşur. Eserde yer alan gazellerin neredeyse her beytinde aşk ibaresi geçer ve bu beyitler doğrudan aşktan ve onun hâllerinden dem vurur. Bu bakımdan her bir beyti bir tanım ve ilke değerinde olan bu eserin, Kaygusuz’un edebî kişiliği ve Türk düşünce hayatının kuruluş evresindeki manevi iklimi yansıtması bakımından özel bir değeri bulunmaktadır. Kimi tekrarlara rağmen aşkın bu denli hissedilir bir üslupta yazıya aktarılmış olması, Kaygusuz’un içinde yaşattığı duygu ile ilişkilidir. Kaygusuz, bir şiir yazmamış, sadece içindeki coşkuyu yazıya aktarmıştır.
This study is about a review of the content of Kaygusuz Abdal gazelles in his work titled Gülistan. Gülistan is a work of 2140 couplets consisting of mesnevi and gazelles. In the work, there are 176 gazelles, each consisting of five couplets and these gazelles are systematically placed between mesnevis. The 89 gazelles in Gulistan start with "go go", 87 gazelles start with "come come".
Gulistan is a work that takes the theme of deity love as a center. The main theme of the gazelles is also love. Gazelles which take love as a center generally consists of inside caller and stimulus come-go. Almost every couplet of these gazelles are express love and these couplets are directly mentioned in love and from its state. In this respect, this work, which is worthy of a definition and a principle of every couplet, has a special value in terms of the literary personality of Kaygusuz and the spiritual climate of the foundation of Turkish thought. Despite some repetitions, the fact that love is transcribed in such a sensible style is related to the feeling Kaygusuz has experienced in it. Kaygusuz did not write a poem, only his enthusiasm wrote.