7th International Yıldız Social Sciences Congress, İstanbul, Türkiye, 17 - 18 Aralık 2020, ss.1
Okul öncesi
Montessori öğrenme ortamında, 3-6 yaş grubu çocuklar bir arada bulunmaktadır.
Hazırlanmış çevre olarak nitelendirilen öğrenme ortamında çocuk, çalışma adı
verilen Montessori etkinliklerini serbestçe seçerek kendi öğrenmesini
yapılandırmaktadır. Çocuk merkezli olarak ilerleyen sistem içerisinde,
öğretmenler çocuğun gelişimine uygun ortamı temin etmekte ve yaptıkları
gözlemlere dayanarak çocuğa bir rehber konumunda yol göstermektedir. Çocuğun
merkezde olması ve öğretmenin rolünün buna bağlı olarak geleneksel yöntemlerdekinden
farklılaşması, öğretmen ve çocuk arasında gerçekleşen iletişim ve işbirliğinin
de yönünü tayin etmektedir. Fenomenojik yöntemin kullanıldığı bu çalışmada,
Montessori öğretmenlerinin çocukla kurdukları iletişim ve iş birliğine dair
tecrübeleri, yarı yapılandırılmış görüşmeler ve odak grup görüşmesi
aracılığıyla tespit edilmiştir. Görüşmeye katılan 12 öğretmen kartopu örnekleme
yöntemi ile belirlenmiştir. Elde edilen veriler, transkript haline
dönüştürülerek içerik analizi yöntemiyle çözümlenmiştir. Araştırma bulguları;
“öğretmenin çocukla iletişimi”, “öğretmen çocuk arasında iş birliği” ve
“Montessori öğretmenlerinin çocukla kurdukları iletişim ve iş birliğinde
karşılaştıkları zorluklar” olarak üç ana tema kapsamında incelenmiştir.
In Montessori preschools, children 3-6 years old are together in the
same learning environment. In this environment, which is described as prepared
environment, the child can choose his work (the term called for Montessori
activities) freely and he constructs his own learning. In a child-centered
system, teachers prepare the environment according to the development of the
children and they provide guidance based on their observations. Because the
child is in the center and the roles of the teacher differ from the roles of
the teachers in traditional schools, the direction of the communication and
collaboration between the child and the teacher is determined accordingly. In
this study, where the phenomenological method was used, experiences of
Montessori teachers about the communication and collaboration with the child
were identified through semi-structured interviews and focus group interview.
The 12 teachers who were interviewed were selected through the snowball
sampling method. The research data were transcribed and analyzed through the
content analysis method. The findings were examined under three main themes,
which are “the communication of the teacher with the child”, “the collaboration
between the teacher and the child” and “the difficulties Montessori teachers face
in communication and collaboration with the child”.