Bu çalışmada, Azerbaycan konservatuvarlarında kemança eğitiminde en çok kullanılan Ramiz Mirişli & Nazım Mirişli ve Ofelia İmanova & Rena Recebova metotlarının kemane çalgısı için analizleri yapılmıştır. Çalışmanın araştırma metodu olarak betimsel yöntem ve tarama yöntemi kullanılmıştır. Çalışmada öncelikle öğretim ilkelerine değinilmiştir. Daha sonra kemança çalgısının tarihçesi, eğitimi ve metot çalışmaları hakkında temel bilgilere yer verilmiş, öğretim ilkelerine dayandırılarak metotlar disiplinler arası bir analiz çerçevesinde incelenmiştir. İncelenen metotlarda yer alan tüm konular; açık tel çalışmaları, sağ el tekniği, sol el tekniği ve beşinci pozisyon çalışmaları şeklinde bölümlere ayrılarak analiz edilmiştir. Yapılan analizler, iki metot arasındaki farklılıkların neler olduğunu, bu farklılıkların nedenlerinin tespitinde izlenilen öğretim yöntem ve tekniklerinin büyük rol oynadığını göstermiştir. Metotların birbirleriyle karşılaştırılmalarından en son yazılan metodun öncekine oranla izlenen yöntem açısından daha tercih edilebilir olduğu gözlemlenmiştir. İlk örnek olarak incelenen Ramiz Mirişli & Nazım Mirişli metodunda temel bilgilerin öğretim ilke yöntem ve tekniklerine göre yordanabilir bir sıra izlenerek ilerlemediği, ikinci örnek olarak incelenen Ofelia İmanova & Rena Recebova metodunda ise yordanabilir bir sıra ile basitten karmaşığa ve kolaydan zora ilke ve yöntemlerinin dikkate alındığı tespit edilmiştir. Çalışmanın sonunda ise, her bölümü kendi içerisinde detaylı olarak incelenen metotların kemane çalgısı için uygunluğu tartışılmıştır. Sonuç olarak, kemança eğitimi için yazılan bu metotlar ışığında yapılan analizlerle, kemane eğitimi için metot yazmak isteyen akademisyenlere ve müzik araştırmacılarına katkı sağlanması amaçlanmıştır.